W którym roku Łódź uzyskała prawa miejskie? Gdzie zainstalowano pierwsze ruchome schody? Kto założył browar nad rzeką Łódką?
Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w serii krótkometrażowych animacji „E-stetyczne Migawki Łodzi”. Zapraszamy na pokazy on-line 13-go w piątek!

Projekt “E-stetyczne migawki Łodzi” to 3 unikatowe animowane filmy krótkometrażowe, zrealizowane w Łodzi. Każda z animacji opowiada o wyjątkowych miejscach charakterystycznych dla naszego miasta:

• Park “Śledzia” i jego okolice – to miejsce z bogatą historią sięgającą początków miasta, jest punktem wyjścia do ukazania wielokulturowości Łodzi;
• obszary związane z postindustrialnym dziedzictwem Łodzi, w których aktualnie odradza się życie;
• budynki o cennych walorach architektonicznych (Domus, Central czy Manhattan) – budowle będące symbolami przyszłości, rozwoju i modernizacji miasta są tłem dla opowieści o niedawnych dążeniach Łodzi do nowoczesności.

Filmy spełniają funkcję: edukacyjną, artystyczną oraz promocyjną (pro-turystyczną). Wartością edukacyjną dla widza jest możliwość obcowania z historią i kulturą miasta poprzez doświadczenie filmowych narracji wypełnionych faktami i anegdotami.  Mamy nadzieję, że doświadczenie filmowego e-oprowadzania zrealizowanego przy pomocy technik animacyjnych połączonych z autentycznymi materiałami archiwalnymi (m.in.: fotografie, pocztówki, ryciny) będzie zachętą do odwiedzenia miasta.

Celem projektu jest zapis i popularyzacja lokalnego dziedzictwa. Realizacja cyklu filmów “E-stetyczne migawki Łodzi” jest szczególnie ważna ze względu na tempo zachodzących przemian w sposobach funkcjonowania łódzkiej społeczności, ale również zmianach zagospodarowania tkanki miejskiej. W ramach projektu chcemy odtworzyć historie z łódzkiej przestrzeni kulturowo – społecznej, które dotychczas nie zostały wyczerpująco opowiedziane. Stworzyć materiał, który zabierze widza w sentymentalną podróż, w świat ‘migawek’ z bogatej historii Łodzi. Narracje zbudowane są w oparciu o narzędzia i metody z pogranicza faktografii historycznej, gawędy miejskiej i publicystyki etnograficznej (fragmenty wywiadów, anegdoty mieszkańców, archiwalia). Dla lokalnej społeczności, takie podejście zawiera ładunek zarówno kulturotwórczy, jak i integracyjny.